عجب از بودنهایی که تن ها بهم رسند
دریغ از دلهایی که در تنهایی است
اما معجزه در تن هایی است که تنهایی ندارد
در این غربت روح ها
کشتند تن ها را و جا گذاشتند تنها را
هیچ روزی نمیرسد
هیچ غمی نمیرود
هیچ کس نمی آید
هیچ روزی نمی آید تا معجزه گر بیاید
هیچ غمی نمیرود تا شادی بیاید
هیچ کس نمی آید تا تو را دریابد
هنر در تغییر این هاست به دست تو در یک فاصله
مانند تن ها و تنها
هر دو یکی هستند بجز فاصله در یک حرف
۲۱:۲۷
۲۲مین روز پاییز نود و شش